йыҥысаш

йыҥысаш

Г.: йӹнгӹсӓш

-ем

1. стонать, ныть; издавать стоны

Эркын йыҥысаш тихо стонать.

Сусыргышо-влак кокла гыч южышт вӱдым йодыт, южыжо йыҥысат, шортыт. [/i]И. Ломберский.[/i] Некоторые из раненых спрашивают воду, некоторые стонут, плачут.

Сравни с:

кечкыжаш, эҥыраш

2. визжать, скулить (о собаке); жалобно повизгивать

Пинеге йоча-шамыч йыр пӧрдӧ да йыҥысаш тӱҥале. [/i]Н. Лекайн.[/i] Щенок покрутился возле ребят и начал скулить.